Wat is de essentiële informatie op het etiket van een Bourgondische wijn, wat is de irrelevante informatie? Informatie die voor u waardevol zal zijn bij het kiezen van een fles…
Als kleding geen monnik maakt, maakt etiquette geen wijn. Maar de informatie die daar verschijnt – voor het grootste deel verplicht – biedt nuttige informatie die u zal helpen bij uw aankoop. Voorbeeld met deze rode Santenay.
1. De naam
Dit is de fundamentele – en verplichte – verklaring op het etiket. Het bepaalt niet meer en niet minder de regelgeving waaraan het product tijdens zijn ontwikkeling onderworpen was. Drie scenario’s
– De wijn was onderworpen aan de AOC-typespecificaties (appellation d’origine contrôlée). Dit is het hoogtepunt qua eisen. We zien dan op het etiket de woorden “AOC” of “AOP”, of de term “gecontroleerd” of “beschermd”. In dit geval verschijnt de naam van de appellatie systematisch. Indien van toepassing, Santenay. Kan vergezeld gaan van de vermelding premier cru of grand cru.
– De wijn was onderworpen aan specificaties van het type IGP (Protected Geographical Indication), die minder veeleisend zijn.
– De wijn beschikt niet over een geografische aanduiding, dus ook geen specificaties. De naam is dan simpelweg “Vin de France” of “Rode wijn”
2. De ‘plaats’ of ‘klimaat’
Deze toevoeging van geografische precisie, die vaak voorkomt in Bourgondië, is niet verplicht. Hiermee kunt u met meer precisie weten waar het perceel of binnen het AOC zich bevindt. We kunnen dan meer te weten komen over dit terroir en proberen te raden welke wijnstijl we zullen drinken. Voorbeeld hier: deze vintage komt van een perceel in het zuiden van Santenay, niet ver van Les Maranges, onderaan de heuvel. Bij dit soort vrij diepe grond kunnen we ons een zeker potentieel aan structuur en rondheid voorstellen… Ook al zegt de ligging niet alles!
3. Het soort exploitatie
De termen ‘landgoed’ en ‘wijnmaker’ geven aan dat de wijnmaker zijn eigen druiven bewerkte. Terwijl ‘huis’ of ‘onderhandelaar’ betekenen dat de wijnmaker de druiven heeft gekocht. Informatie voor de nieuwsgierigen, maar die absoluut niets zegt over de kwaliteit van de wijn.
4. Alcoholniveau
Laten we duidelijk zijn: het vooroordeel dat het alcoholaandeel in de ene of de andere richting gecorreleerd is met de kwaliteit van een wijn, is onjuist. Deze informatie zal hoogstens een indicatie geven van de kracht en zuurgraad ervan. Met 11% mogen we met recht een frisse, zelfs levendige Chardonnay verwachten, terwijl een witte met 14,5% rondheid aankondigt.
5. De vermelding “bevat sulfieten”
Dit is een verplichte vermelding als een wijn een zelfs minimale hoeveelheid van dit conserveermiddel bevat. Gisten produceren ze echter op natuurlijke wijze tijdens het maken van wijn, dus dit is het geval voor alle wijnen, zelfs wijnen waarvan wordt beweerd dat ze “natuurlijk” zijn! Dit is dus een vermelding waarmee we geen onderscheid kunnen maken tussen twee wijnen.
6. “Grote Bourgondische wijn”
Deze vermelding, opgelegd door de beroepsgroep, geeft alleen aan dat het een AOC-wijn is van dorps-, premier cru- of grand cru-niveau. De regionale AOC’s hebben recht op de eenvoudige vermelding ‘Bourgondische Wijn’.
